Manastir Radošin se nalazi u ataru istoimenog sela na 18 kilometra od Svilajnca a od sela je udaljen 500 metra. Iz Svilajnca krenete ka selu Crkvenac, prođete kroz selo Gložane, nastavite pravo pored skretanja za selo Bresije i kad dođete do putokaza za selo Radošin, skrenete levo ka selu. Prođete kroz selo i spuštate se ka obali reke Velike Morave. Na 500 metra od sela dolazite do parkinga ispred manastira. Do reke Velike Morave od manastira takođe ima još oko 500 metra. Ulazite kroz manastirsku kapiju i prvo nailazite na konak a iza njega je kamena crkva. Manastir ima lepo uređeno dvorište sa velikim travnjacima i mnogo cveća. Tu su klupe sa stolom ispod velikog oraha koji im pravi hlad u letnjim mesecima. Manastir je danas ženski.

Ne zna se tačno kada i ko je podigao manastir, sumnja se samo da je sagrađen u prvoj polovini XV veka za vreme despota Stefana Lazarevića. Smatra se da je ktitor manastira bio vojvoda Radoslav Mihaljević, u narodnim pesmama poznatiji kao Oblačić Rade. Smatra se da je bio deo grupe manastira u kojima je radila resavska prepisivačka škola. Postoje sačuvana dela iz ovog manastira koja se danas čuvaju u manastiru Svetog Apostola Pavla na Svetoj Gori. Posle dolaska turaka na ovim prostorima manastir je porušen. Početkom XX veka otkriveni su ostaci crkve u ataru sela. Od cvrkve su ostali samo dobro očuvani temelji. Tada se nije ništa znalo o pronađenim ostacima. U blizini su otkriveni ostaci zidina grada i dva stara groblja, pa se predpostavlja da je ovde bio veći i utvrđeniji grad. Manastir je takođe bio ograđen debelim zidom, nešto slično kao Manasija. Obnova manastira je počela sa početkom II svetskog rata. 1941. godine stanovnici sela su odlučili da je bolje da obnove crkvu i da se tu radno angažuju, nego da se pridruže četnicima ili partizanima i ratuju. Novu crkvu su podigli na temeljima stare crkve, a kamenje za gradnju su uzimali iz starih ruševina i vadili iz nekoliko parcela u okolini. Glani graditelj je bio majstor Kalča iz Bagrdana a tokom obnove iskopali su puno kostiju. Za obnovu manastira su imali podršku nemačke komande iz Jagodine. Crkva je završena i osvećena 1943. godine. U sledećim godinama manastir je dograđivan, tako da je 1960. godine sazidan zvonik čiji je ktitor bio meštanin Sava Kitin, o čemu svedoči tabla na zvoniku. Lokalitet do danas nije značajnije istražen.