Posle skoro 100 godina, dabar je ponovo vraćen u Srbiju. Dabar se u Srbiju vratio aprila 2004. kada je 35 jedinki doneto u Specijalni rezervata prirode (SRP) Zasavica kod Sremske Mitrovice.

Na područje Obedske bare su naseljeni 2005. godine a danas ih već srećemo u okolini Čačka, Velike Plane ali i u predelu naselja Šetonje i u gornjem toku reke Mlave, prenosi Lortus.

Jedna porodica zauzima teritoriju od jedog do tri kilometara, mladunci kada su polno zreli odlaze od roditelja i proširuju svoju teritoriju. Odlikuje ga zdepasto telo, snažno razvijena glava i oštre kandže za kopanje na prednjim i zadnjim nogama – gde su i plovne kožice. Lako se prepoznaje po širokom i pljosnatom repu, dugom 30 a širokom 20 centimetara, kod odraslih jedinki. Visiok je oko 50 centimetara i iz skrovišta na obali izlazi uglavnom noću.

Dabar je takođe nadaleko poznat i po snažnim sekutićima kojima obara drveće. Hrani se sočnim grančicama i lišćem i zeljastim biljkama koje rastu u vodi ili na obali a tokom zime i korom drveta. Dobar građevinac i brane ne podiže po svaku cenu, već samo kada je voda plića od jednog metra. Može se nazvati i inženjerskom vrstom jer je jedna od retkih životinja koja može sama sebi da izgradi ili poboljša stanište koje je naselila, a tu sposobnost većina nema životinja nema.

Dabar pričinjava ekonomsku i materijalnu štetu ljudima, u potrazi za hranom i to obaranjem drveća u privatnom vlasništvu ali i kopanjem kanala koji često dovode do urušavanja zemljišta i puteva. Važno je da znate, na osnovu Pravilnika o proglašenju i zaštiti strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta biljaka, životinja i gljiva evropski dabar spada u strogo zaštićene vrste.

Prema odredbama Pravilnika „zaštita strogo zaštićenih divljih vrsta sprovodi se zabranom korišćenja, uništavanja i preduzimanja svih aktivnosti kojima se mogu ugroziti divlje vrste i njihova staništa, kao i preduzimanjem mera i aktivnosti na upravljanju populacijama“.

Kurir.rs/Telegraf

Kurir